„Powiedz mi, a na pewno zapomnę.
Pokaż ,a jest szansa, że zapamiętam.
Pozwól przeżyć, a będę pamiętać całe życie”
Konfucjusz
Wykorzystując różnorodne metody i organizując odpowiednie zajęcia dodatkowe można uczniom i wychowankom MOW w Łańcucie stworzyć jak najlepsze warunki do wszechstronnego rozwoju oraz przygotować ich do takiego funkcjonowania w środowisku, aby mogli prawidłowo kierować własnym zachowaniem, uczestniczyć w życiu społecznym znając i przestrzegając ogólnie przyjęte oraz akceptowane normy współżycia.
Jedną z form zajęć pozalekcyjnych w internacie jest kółko teatralne.
Spotkania obywają się raz w tygodniu i są dobrowolne. Zaczynają cieszyć się coraz większą popularnością. Celem ich jest :
• kształcenie wrażliwości uczniów;
• doskonalenie umiejętności rozmowy o uczuciach;
• wyrażanie stanów psychicznych, uzewnętrznianie swoich potrzeb i uczuć;
• uświadomienie własnej indywidualności przy jednoczesnym poszanowaniu odrębności innych;
• kształcenie określonych zachowań i postaw społecznych;
• panowanie nad emocjami, umiejętność współdziałania w grupie;
• doskonalenie mimiki, ekspresji, operowania ciałem;
• wzbogacanie słownictwa, frazeologii, zakresu pojęć;
• rozwijanie wyobraźni, pobudzanie do aktywności, odkrywanie rzeczy nowych;
• przygotowanie do aktywnego uczestnictwa w życiu poprzez umiejętne i świadome korzystanie z dóbr kultury .
Zrobienie spektaklu teatralnego to długa, żmudna i niełatwa praca, ale dająca wymierne efekty i satysfakcję.
W pierwszym semestrze uczniowie przygotowali montaż słowno - muzyczny poświęcony rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Uroczystość odbyła się 21 listopada 2013r. i wzięło w niej udział 15 wychowanków z klas pierwszych.
A oto jej przebieg:
Główne postacie - dziadek oraz wnuk rozmawiali o Polsce, wspominali jej dzieje i wybrali się w ,,podróż" w przeszłość. Zaczęła się ona w Krakowie, w czasach zaborów. Dziadek opowiadał o bohaterskich postawach Polaków, którzy dla ojczyzny nie wahali się oddać życie. Na scenie pojawił się Tadeusz Kościuszko wraz z kosynierami. Dziadek opowiadał wnukowi o insurekcji kościuszkowskiej, III rozbiorze Polski i o wielkiej emigracji. Przy dźwiękach muzyki Chopina na scenę weszli Adam Mickiewicz , Juliusz Słowacki i Cyprian Kamil Norwid. Mówili oni o tęsknocie za ojczyzną, o obowiązku walki narodowowyzwoleńczej, recytowali fragmenty swoich utworów.
Atmosferę smutku i zadumy przerwał nagle gazeciarz, który z radością wykrzykiwał o wybuchu wojny. Rok 1914 przyniósł Polakom nowe nadzieje na odzyskanie niepodległości. Nascenie pojawili się teraz legioniści na czele z marszałkiem Józefem Piłsudskim. To dzięki nim Polska po 123 latach zaborów stała się wolnym krajem. Tak zakończyła się ,,podróż" w przeszłość dziadka z wnukiem.
,,To, co przeżyło jedno pokolenie,
Drugie przerabia w sercu i pamięci.
I tak pochodem idą cienie...cienie..
Aż się następne znów na krew poświęci!
Wspomnienie dziadów pieśnią jest dla synów,
Od Belwederu do śniegów Tobolska
I znów przez wnuków grzmi piorunem czynów...
Pieśń...czyn...wspomnienie - To jedno - to Polska!
Obecnie grupa pracuje nad przygotowaniem uroczystości z okazji rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja.